INVESTIGATION OF THE USABILITY OF GLASS WASTE IN MORTAR PRODUCTION

The Objective: In order to protect the cement preservatives, the energy consumption and its ecological reflections on the world are important for our present and future. For this reason, sustainable building materials production and recycling of wastes in this area can provide advantages. For this purpose, waste glass substituted mortar samples were produced in this study. The Method: The cement and waste glass replacement ratios in the produced test samples were 5%, 10%, and 15% respectively. In order to determine the workability of the fresh mortars, the manual spreading table test was applied. In order to determine the physical properties, water absorption and unit weight tests were applied, and in order to determine the mechanical properties, pressure and bending strength tests were conducted. The Findings: In the compressive strength test, the control sample was found to be 36.23 Mpa, in the sample with 15% waste glass, the average stress value was found to be 22,52 MPa. The flexural strength of the control sample was 8.70 MPa, in the sample with 15% waste glass, the average stress value was found to be 6,37 MPa. Similar results were found for the control sample and waste glass-added samples in the unit volume weight and water absorption tests. The Outcome: Depending on the increase in the waste glass additive ratio in the mortar samples, a decrease in the compressive and flexural strength values was detected. No significant differences were observed in the values measured in the spreading table and the water absorption values compared to the control sample. In the study, it was found that the mortar's physical properties didn't change much when the amount of waste glass was increased.

Keywords: Waste Glass, Mortar, Cement

Doi:10.17366/uhmfd.2022.18.4

Amaç: Çimento üretiminde gerçekleştirilen enerji sarfiyatı ve ekolojik eksende Dünya’ya yansımaları günümüz ve geleceğimiz açısından önem arz etmektedir. Bu sebeple sürdürülebilir yapı malzemeleri üretimi ve atıkların bu alanda geri dönüşümünün sağlanması avantaj sağlayabilir. Bu amaçla bu çalışmada atık cam ikameli harç örnekleri üretilmiştir. Yöntem: Üretilen deney örneklerinde çimento ile atık cam ikame oranları %5, %10 ve %15 olarak belirlenmiştir. Taze haldeki harçların işlenebilme özeliklerini belirleyebilmek amacıyla manuel yayılma tablası deneyi uygulanmıştır. Fiziksel özelikleri belirleyebilmek amacıyla su emme, birim hacim ağırlık deneyleri, mekanik özelikleri belirleyebilmek amacıyla da basınç ve eğilme dayanımı deneyleri uygulanmıştır. Bulgular: Basınç dayanımı deneyinde şahit numunelerin ortalama gerilme değeri 36.23 MPa, %15 atık cam katkılı numunede ortalama gerilme değeri 22,52 MPa bulunmuştur. Eğilme dayanımında şahit numunelerin ortalama gerilme değeri 8.70 MPa, %15 atık cam katkılı numunede ortalama gerilme değeri 6.37 MPa bulunmuştur. Birim hacim ağırlık ve su emme deneylerinde şahit numune ve atık cam katkılı numuneler için benzer sonuçlar bulunmuştur. Sonuç: Harç numunelerinde atık cam katkı oranının artışına bağlı olarak basınç ve eğilme dayanımı değerlerinde azalış tespit edilmiştir. Yayılma tablasında ölçülen değerlerde ve su emme değerlerinde şahit numuneye göre belirgin farklılıklar gözlenmemiştir. Yapılan çalışmada atık cam artış oranına bağlı olarak harcın fiziksel özelliklerinde belirgin şekilde değişiklik göstermediği gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Atık Cam, Harç, Çimento

Doi:10.17366/uhmfd.2022.18.4