Amaç: Çelik yapı elemanları araç çarpması, yangın, yorulma, çürüme, nem vb. birçok durumda dayanımlarını kaybedebilmektedir. Dolayısıyla taşıma kapasiteleri oldukça düşmektedir. Çelik kirişler için yaygın olarak kullanılan bir güçlendirme yöntemi, fiber takviyeli polimer şeritler veya plakalar kullanmaktır. Bu uygulama da en önemli sorunlardan biri, yüksek normal ve kesme gerilmesi konsantrasyonundan dolayı oluşan ani kopmalardır. Bu çalışmada, eğilme altında karbon fiber kompozitler ile güçlendirilen deforme olmuş çelik I-kirişlerin davranışı sayısal olarak incelenmiştir. Doğrusal olmayan sonlu elemanlar analizi yapabilen ABAQUS yazılımı kullanılarak, daha önce yürütülen deneysel çalışma ile doğrulanmış bir sonlu eleman modeli sunulmuştur. Fiber malzemelerde mekanik ankrajın büyük numuneler üzerindeki etkisini incelemek için doğrulanmış sonlu eleman modeliyle parametrik bir çalışma yürütülmüştür. Parametrik çalışmada temel olarak üç parametre dikkate alınmıştır. Başlık narinlik oranı (Bf/tf), gövde narinlik oranı (H/tw) ve uzunluk-kesit derinliği oranı (L/bf). Doğrusal olmayan analizlerden elde edilen sonuçlar, mekanik ankrajın kullanılmasının genel olarak, deforme olmuş elemanların yük kapasitesini arttırdığını ortaya koymuştur. Ancak kapasite artışının önerilen kirişin başlık narinlik oranına ve gövde narinlik oranına bağlı olarak değiştiği belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar kısa açıklıklı kirişlerde mekanik ankraj veriminin uzun açıklıklı kirişlere göre daha yüksek olduğunu göstermiştir.
Anahtar Kelimeler: Sonlu Elemanlar Analizi, Mekanik Ankraj, Güçlendirme,CFRP, Gerçek Boyutlu I-Kiriş
Doi:10.17366/uhmfd.2022.16.1
|